Kerstinkopen

Ik ben zo’n brave burger die bewust niet in het weekend de stad ingaat, omdat ik geen bijdrage wil leveren aan overvolle winkelstraten, waar het onmogelijk is om anderhalve meter afstand te houden. Nee, ik had gelezen dat je het beste op een doordeweekse ochtend je kerstinkopen kon aanschaffen, want dan was het rustig. Dat zou ik doen, dinsdagochtend had ik er al voor vrij gepland. Maar toen sijpelde op maandagochtend opeens het nieuws door dat niet-essentiële winkels dan waarschijnlijk al dicht zouden zijn! Hoewel het nog best te betwisten valt of kersenbloesem geurstokjes, verantwoord gemaakte en dus loeidure Nepalese sloffen, kamerplanten en een yogamat tot de essentiële levensbehoeften behoren, durfde ik de gok niet te wagen en sjeesde ik maandagmiddag snel ‘even de stad in’. Ik bleek niet de enige te zijn…. Dat wat ik in het weekend had willen voorkomen, overviel me op deze gewone maandagmiddag. Lange rijen voor winkels, vooral waar je lekkere geurtjes in prachtige geschenkverpakkingen kan kopen. Dat ging me nooit lukken binnen het halve uurtje dat ik op mijn, met moeite verworven, parkeerplek mocht doorbrengen. Het beperken van parkeertijd werd blijkbaar ook ingezet als afschrikmiddel. Best slim, maar knap onhandig als je er zelf slachtoffer van wordt. In een rap tempo scoorde ik de Nepalese sloffen, die ik telefonisch al apart had laten leggen, en een boek. De geurcadeaus zou ik online bestellen, want ik heb weinig geduld en ben beslist ongeschikt om in een lange rij te staan wachten. Bovendien wilde ik geen parkeerboete oplopen. Voor de resterende cadeaus besloot ik op andere locaties te kijken, meer buiten het stadscentrum, weg van de drukte. Dat bracht mij bij een afgelegen sportwinkel, waar het weekend blijkbaar zo’n plundering had plaatsgevonden dat er van de meeste sportkleding alleen nog maten 2xXS en 4xXXL beschikbaar waren. Gelukkig vond ik er toch nog enkele leuke, totaal niet essentiële cadeaus, dus ging niet helemaal onverrichter zake weer naar buiten. Daarna door naar een woonboulevard, waar de winkeliers, ongevraagd zeer uiteenlopende meningen aan mij verkondigden over deze plotselinge sluiting en dientengevolge grote drukte. Ik was totaal niet in de stemming voor uitgebreide discussies. Ik had een missie en dat was zoveel mogelijk van mijn lijstje te scoren, zodat ik de logistieke stromen in Nederland niet nog meer hoefde te belasten met mijn online aankopen. Toen ik vroeg of ik mijn beddengoedcadeau na Kerst mocht ruilen als de kleur niet beviel, kreeg ik te horen dat dat alleen maar binnen 8 dagen kan. Na wat aandringen van mijn kant, zagen ze toch in dat een beetje flexibiliteit in deze tijden, waarin we ons allemaal aan van alles moeten aanpassen, geen kwaad kon en kreeg ik een opmerking op de aankoopbon dat ‘mevrouw ook later mocht ruilen i.v.m. de van hogerhand opgelegde sluiting’. Yessss, fluisterde ik in mijn mondkapje.

Mijn queeste ging verder naar een tuincentrum, waar het tegen mijn verwachting in juist heel rustig was. Had ik er toch voordeel van dat veel mensen al in de herfst hun huis helemaal in kerstsfeer hadden gebracht. Ik moest wel met mijn lege winkelwagen in een soort slalom door een enorm kerstlabyrint waar geen einde aan leek te komen…. Het duurde ruim 10 minuten voordat ik eindelijk de afdeling kamerplanten bereikt had. Toen ik een winkelmevrouw vroeg waar ik nog een leuke sierpot kon vinden, kreeg ik te horen dat dat helemaal aan het begin van de winkel was. “Oh nee”, kreunde ik. De wanhoop moet van mijn gezicht af te lezen zijn geweest, want ze wenkte mij compassievol en zei: ‘Loop maar even met mij mee.’ En wat bleek? Via een sluiproute voor personeel was ik in een mum van tijd bij de afdeling sierpotten en daarna zo weer terug bij mijn winkelkar. Zonder ook maar één zingende Santa of knipperende kerstster te hebben gezien.

Het was me gelukt! Binnen drie uur tijd had ik, op vier verschillende locaties, het meeste van mijn lijstje gevonden. Mijn adrenalinepeil zakte naar normale waarden, terwijl ik me op weg naar huis realiseerde dat ik dit, gezien de hectische omstandigheden, eigenlijk heel efficiënt had aangepakt. Nu maar hopen dat ik straks met Kerst die Japanse geurstokjes nog kan ruiken…